Page 37 - EMEIS TEYXOS 12- MAIOS 2014
P. 37
( Άγ. Διονύσιος ) ( Γαλάζιες Σπηλιές ) Οι Ζακυνθινοί είναι ιδιαίτερα φιλόμουσοι, και συνηθίζουν να συγκροτούν συντροφιές ή ομάδες –από καλλίφωνα άτομα– που τρα- γουδούν καντάδες και παλιά, τοπικά τραγού- δια. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε και το παραδοσιακό τραγούδι του νησιού: «Να ’ταν η θάλασσα κρασί και τα βουνά μεζέδες, κι οι βάρκες κρασοπότηρα, να πίνουν οι γλεντζέδες. Να χαμηλώναν τα βουνά, να ’βλέπα το Λεβάντε, να ’βλέπα την Κεφαλονιά και το ωραίο Τζάντε. Ζάκυνθος και Κεφαλονιά, Κέρκυρα και Λευκάδα, αυτά τα τέσσερα νησιά στολίζουν την Ελλάδα.» Στο νησί παρουσιάζεται, επίσης, ένα ιδιαίτερο υπαίθριο, θεατρικό είδος, το οποίο ονομάζεται «ομιλίες». Πρωταγωνιστές του είναι οι ντόπι- οι, οι οποίοι σατιρίζουν, σχολιάζουν ή εκφρά- ζουν την άποψή τους για διάφορα θέματα, με αυτοσχεδιασμούς που ονομάζονται «παρλά- τες». Οι ρίζες αυτού του ιδιότυπου θεατρικού 37
