Page 30 - EMEIS TEYXOS 11- APRILIOS 2014_Neat

(ανάλυση) Ο Δράκος και ο Καπιταλισμός πτικό τρόπο, και μεταμορφώνεται σε σατιρι- ξανε για να τα κάνεις όλα αυτά — δίχως μια στάλα κή αλληγορία: ύπνο να τρως τη ζωή σου εδώ κάτω στα σκοτάδια;». Κι ο δράκος αποκρίθηκε: «Τι αμοιβές μου τσαμπου- Η αλεπού μια μέρα έσκαβε, να φτιάξει τη φωλιά νάς; Δεν ξέρω εγώ από τέτοια. Ο Δίας ο μέγας της. Πέταγε έξω τα χώματα κι εξόρυσσε λαγούμια, μου ανέθεσε το έργο αυτό». «Καλά, από τόσα πλούτη χώνονταν όλο και βαθύτερα· ώσπου στο τέλος τρύ- δεν παίρνεις το παραμικρό για σένα; Ούτε και δίνεις πωσε κάτω-κάτω στη σπηλιά την καταχθόνια του τίποτε σε κανέναν;». «Όχι βέβαια! Έτσι ορίζει δράκου που φρουρούσε εκεί θαμμένους θησαυρούς. το θέλημα της μοίρας». «Φιλαράκο, μην το πάρεις Μα η αλεπού δεν κώλωσε μόλις τον είδε. στραβά το πράγμα που θα πω. Θα σου μιλήσω ελεύ- «Πρώτα πρώτα συγγνώμη σου ζητώ», του έκανε, θερα: Στον κόσμο πάνω, όποιος με σένα μοιάζει, «για τούτη την αθέλητη αδιακρισία μου. καταραμένος από τους θεούς φαντάζει». Μα εμένα για χρυσάφι δεν μου καίγεται καρφί. Για σένα τα είπα αυτά. Εσένα, που είναι μοίρα σου Το ξέρεις δα, καθόλου δεν ταιριάζει αυτό το μέταλ- να πας εκεί που πήγαν όλοι οι περασμένοι, λο στον τρόπο της ζωής μου. Το λοιπόν, πες μου να κι όμως τυφλός τον νουν, με μάτια ορθόκλειστα, μάθω, αν έχεις ευχαρίστηση: Εσύ τι όφελος βγάζεις ρίχνεις μες στα μαρτύρια την ψυχούλα σου. απ’ όλον σου τον μόχθο εδώ; Πόση αμοιβή σου τά- Εσένα λέω, τσιγκούναρε, χαρά των κληρονόμων, 30