Page 15 - EMEIS TEYXOS 12- MAIOS 2014
P. 15
“Από όλες τις γλώσσες και τις διαλέκτους, που ταξινομούνται στην Ινδοευρωπαϊκή, μόνο η Ελληνική παραμένει ζωντανή και άρτια έως σήμερα, διατηρώντας ανέπαφα τα δομικά χαρακτηριστικά της (γραμματικά, συντακτικά, φωνολογικά)” γίζουν οι μελετητές, θέτοντας ως συμβατικό της, στο πέρασμα των αιώνων. Έχει κερδίσει όριό της τον 5ο αιώνα. Έως αυτή την περί- χαρακτηρισμούς όπως, «γλώσσα των Θεών» οδο περίπου, συναντάμε αναφορές σε πληθυ- και «μαθηματική γλώσσα». Φαίνεται να δια- σμούς Προελλήνων, οι οποίοι κατοικούσαν σε θέτει ενδιαφέρουσες ικανότητες – μουσικές, περιοχές του Ελλαδικού χώρου (Θράκη, Λή- θεραπευτικές- και αρκετοί επιστήμονες, από μνο, Ίμβρο, Άθωνα, Κρήτη και αλλού). διάφορους τομείς, έχουν υποστηρίξει ότι, η Μια αξιοσημείωτη αναφορά στην παρουσία εκμάθηση και η χρήση της συμβάλλει στην των πληθυσμών, οι οποίοι συμμετείχαν στη ανάπτυξη και τη διεύρυνση της εγκεφαλικής γλωσσική εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής, συ- δραστηριότητας και των νοητικών ικανοτή- ναντάμε στην Οδύσσεια, όπου ο Όμηρος ανα- των ενός ανθρώπου. Έχει ειπωθεί, επίσης, ότι φέρει τους πληθυσμούς της Κρήτης: η χρήση της μπορεί να προσφέρει σημαντι- κά πλεονεκτήματα στην εξέλιξη των υπολο- «Άλλη δε άλλων γλώσσα μεμιγμένη, εν γιστών και των σύγχρονων επικοινωνιακών μεν Αχαιοί, εν δε Ετεόκρητες μεγαλήτο- συστημάτων. ρες, εν δε Κύδωνες Δωριέες τε τριχάικες, Πραγματικά, φαίνεται ότι πρόκειται για μια διοί τε Πελασγοί.» από τις λίγες, ίσως από τις σημαντικότερες, «ανάδελφες γλώσσες». Τη γλώσσα, λοιπόν, «Πολλές οι γλώσσες τους, ανάκατες. Θρέ- και τα μάτια μας. ε φει Αχαιούς η Κρήτη, και βέρους Κρητι- κούς αντρόκαρδους, και Δωριείς, που ζού- Βιβλιογραφία νε σε τρεις φυλές, κι ακόμα Κύδωνες και - Αρχαία Ελληνική Γραμματολογία - Ζακλίν ντε Ρομιγί, Πελασγούς αρχόντους.» Ινστιτούτο Βιβλίου - Α. Καρδαμίτσα, 1988. Οδύσσεια, στ. 175-177, απόδοση Καζαντζάκης - Έλλην Λόγος, Πως Η Ελληνική Γονιμοποίησε τον – Κακριδής, 1938) Παγκόσμιο Λόγο – Άννα Τζιροπούλου Ευσταθίου, Εκδό- σεις Γεωργιάδης, 2006. Η ελληνική γλώσσα λοιπόν, αποτελεί ένα - Ιστορία της Ελληνικής Γλωσσάς, Τέσσερις Μελέτες - «ιδιόρρυθμο εργαλείο επικοινωνίας», και έχει Ν. Π. Ανδριώτης, Ινστιντούτο Νεοελληνικών Σπουδών - γοητεύσει όσους έχουν έρθει σε επαφή μαζί Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, 1992. 15
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20