Page 47 - EMEIS TEYXOS 12- MAIOS 2014

“ Μαζί δεν κάνουμε, χώρια δεν… προχωρούμε! Συναρπαστικό συναίσθημα ο έρωτας, και δύσκολη σχέση ο γάμος. Δεν συμφωνείτε; ” [ Της Δώρας Νικολαΐδου ] την αρχή, εσύ ο Άντρας, κοιτούσες τα μάτια Της, και πί- στευες ακράδαντα πως βρήκες εκείνην, που θα σεβαστεί a priori την αξία και την ανεξαρτησία σου· που θα σε βλέπει σαν Θεό· που θα σου ανήκει για πάντα, και θα προσαρμόζεται στους ρυθμούς σου. Κι εσύ, η Γυναίκα, κοιτούσες τα μάτια Του, και πίστευες ότι θα είναι «ο τέλειος σύντροφος»· εκείνος που θα μαντεύει τις επι- θυμίες σου, πριν τις εκφράσεις, και θα σπεύδει να τις πραγματο- διαφορετικά σε με την «αδελφή ψυχή». Αυτά, πριν… ποιεί. Κι οι δύο ήσασταν ευγνώμονες στον καλό Θεό, που σας ένω- Μια ωραία ημέρα, όμως, ξυπνώντας ώμο με ώμο πάνω στο διπλό κρεβάτι, συνειδητοποιείτε ότι η εξιδανίκευση του έρωτα σάς έχει παρασύρει εις πλάνην οικτράν. Εσύ, η Γυναίκα, δεν καταλαβαίνεις τώρα το ότι, όταν ο άντρας σου έχει ένα πρόβλημα, θέλει να μείνει μόνος του για να το επεξερ- γαστεί. Κι αισθάνεσαι προδομένη, που δεν σου κάνει εκμυστηρεύ- σεις. Τον λες «αχάριστο και γαϊδούρι», του κρατάς μούτρα, μέχρι να σου ζητήσει ταπεινά συγνώμη. Εσύ, ο Άντρας, δεν καταλαβαίνεις τώρα, γιατί η γυναίκα σου δεν εκτιμά το ότι αγωνίζεσαι να της προτείνεις λύσεις· γιατί σε βλέπει μονάχα σαν ένα αυτί, που θέλει να την ακούει να παραπονιέται. 47