Page 18 - index

(παραινέσεις)

“Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθουν,

θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγένητοι,

οι νεκροί”.
(Κ. Παλαμάς)

“σώζουν” μέσω Μνημονίων από την κρίση που αυτοί δη- ανυπέρβλητο πνεύμα του Ελληνισμού.
μιούργησαν; Για να μας κατακτήσουν χωρίς να υποψια- Αγάπα την πατρίδα σου! Αγάπα την άδολα, μακριά από μι-
στούμε και να καταφέρουν το μεγάλο ξεπούλημα της γης σαλλοδοξία. Αγκάλιασε τον συμπατριώτη σου αληθινά, ό,τι
μας. Βλέπεις γιατί τα παπαγαλάκια του συστήματος κά- κι αν πρεσβεύει “ιδεολογικά”. Δεν είναι αυτός ο εχθρός
νουν ό,τι μπορούν, χρόνια ολόκληρα τώρα, να σε πείσουν σου. Αυτοί που σε σαγήνευσαν με τις υποσχέσεις τους και
ότι όλα γίνονται “για το καλό σου”; Για να σε κατακτή- θέλησαν να σε κάνουν συνένοχο με τα ρουσφέτια τους,
σουν αδιαμαρτύρητα. Για να σε κατακτήσουν ολοκληρω- αυτοί είναι οι αντίπαλοί μας. Αυτοί που σ’ αποκοίμισαν όσο
τικά. Γιατί όποιος κατακτά τις συνειδήσεις, κατακτά ολο- θαύμαζες τον εκσυγχρονισμό τους, σ’ είχαν προγραμματί-
κληρωτικά... σει να ξυπνήσεις μέσα σε εμφύλιο σπαραγμό.
Έκρυψαν τα όπλα, τα αντικατέστησαν με γραβάτες. Τα Ξύπνα αδελφέ πριν το μοιραίο! Μην περιμένεις τίποτα
τάνκς, μετατράπηκαν σε απεσταλμένους της τρόικας, απ’ όσους διαχειρίζονται”πολιτικά” την κατάσταση. “Αλί-
οι βόμβες λέγονται τώρα δάνεια. Σ’ έκαναν να προσκυ- μονο στους αγώνες που κρέμονται από τα χαρτιά. Το γέ-
νάς τους Εφιάλτες σου, για μια θεσούλα στο Δημόσιο, νος δεν χρειάζεται τα χαρτιά κανενός για τη λευτεριά του.
που τώρα θα στην πάρουν. Η προδοσία μετονομάστηκε Έχετε πίστη; Έχετε καρδιά; Αλλιώς καθίστε εκεί που κά-
σε σωτηρία, η αντίσταση σε ανοησία. Έτσι, μεταμφιεσμέ- θεστε. Ραγιάδες εσείς, ραγιάδες και τα παιδιά σας, ρα-
νοι, “Έλληνες” και ξένοι κατακτητές απεδείχθησαν πολύ γιάδες και τα παιδιά των παιδιών σας”, έκραζε πριν δύο
αποτελεσματικοί. αιώνες ο Παπαφλέσσας.
Σε έπιασαν στον ύπνο, σε κορόιδεψαν και συνεχίζουν Τώρα είναι η σειρά σου! Να πεις το νέο “ΟΧΙ”! Να πεις
ξεδιάντροπα να το κάνουν. Μας υποδούλωναν ενώ εμείς το νέο “Μολών Λαβέ”! “Η Λευτεριά δεν χαρίζεται, κατα-
θαυμάζαμε τη “δημοκρατία” που μας σέρβιραν. Και θα κτιέται”!
αποθρασύνονται περισσότερο όσο τους αφήνεις. Δεν Δεν είσαι μόνος σου στον αγώνα αυτό. Πολλοί είμα-
αργεί η ώρα που θα στρέψουν εναντίον του συμπατριώ- στε αυτοί που αρνούμαστε πεισματικά να γίνουμε οι πρώ-
τη σου, όπως καλά ξέρουν να το κάνουν. Για να ισοπεδώ- τοι Έλληνες στην τρισχιλιετή ιστορία αυτού του Έθνους
σουν τα πάντα στον πολύπαθο τούτο τόπο, κι ύστερα να που θα σκύψουν, ομοθυμαδόν, το κεφάλι στον κατακτητή.
‘ρθουν ως ελευθερωτές να τους δοξάσεις υπηρετώντας Έστω και καθυστερημένα, ξεσηκωθήκαμε, πολεμάμε και
τους. Το ίδιο ιστορικό σκηνικό για άλλη μία φόρα. θα νικήσουμε! Ένωσε τη σπίθα του αγώνα σου μ’ αυτήν του
Μην τους αφήσεις! Θυμήσου τους αγώνες των προγόνων διπλανού σου. “Μέχρι η σπίθα να φουντώσει και να γίνει η
σου και τίμα το αίμα που χύθηκε ως τα σήμερα. Εμπνεύσου καθαρτήρια φωτιά που θα μας σώσει”. Για μια ανεξάρτητη
απ’ το φρόνημα των αγωνιστών του Ελληνικού Έθνους. Ελλάδα, μ’ αληθινή δημοκρατία και υγιή πατριωτισμό!
“Να ‘ρθει ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, Και μη ξεχνάς το που χρωστάς...
στρέγομαι να μου βγάλει και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι “Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθουν, θα
στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά με θρέφει. Αν είναι περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγένητοι, οι νε-
η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να ‘χω, στραβός θανα κροί”. (Κ. Παλαμάς).
είμαι”, έλεγε ο Μακρυγιάννης απηχώντας το διαχρονικό Μίκης Θεοδωράκης. ε

18