Page 64 - index

(παρουσίαση βιβλίων)

“ Ανατολικά της γεύσης ”

Γεύσεις της Ανατολής - Γεύσεις και
μνήμες της κατοχής

ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗ -
ΤΖΑΝΟΥΔΑΚΗ
ΕΚΔ. Cosmosware, τηλ. 210-6013922, e-mail:
cosmosware@forthnet.gr

“ αμά, τα ‘χεις γραμμένα αυτά που μαγειρεύεις;” ήταν ένα συχνό
ερώτημα στο σπίτι. Κάτι σαν συγκρατημένη αγωνία αυτών που
δεν θέλουν να αποκοπούν... μετά από τις μυρουδιές του σπιτιού που φτάνουν ψηλά κι αγγίζουν αυτούς που μας τις
Μεμπιστεύθηκαν. Υπενθύμιση του χρέους να προστατευθούν αξίες όπως οι γεύσεις οι δεμένες με αναμνήσεις. Αυ-
τές που, ανώνυμες νοικοκυρές του Ελληνισμού της Ανατολής, ως δίαυλοι πολιτισμού, μετέφεραν στις άυλες αποσκευές τους.
Η περιγραφή των συνταγών, σχετικά εύκολη. Η έγνοια, όμως, μέσα απ’ αυτή να αναδυθεί η γιορτινή ατμόσφαιρα, η τελετή της
προετοιμασίας και της παρασκευής των φαγητών και των γλυκών, μεγάλη. Μακάρι τα σχόλια, το όνομα και η πόλη προέλευσής
τους, οι φωτογραφίες προσώπων και τόπων που τις συνοδεύουν να συμβάλλουν σ’ αυτό.
Η κύρια ύλη του βιβλίου, το κεφάλαιο “Ανατολικά της γεύσης”, είναι πέρασμα από την προφορική στη γραπτή μύηση και στα
παραδοσιακά μαγειρέματα, αλλά συγχρόνως, και κυρίως ίσως, είναι και ελάχιστος φόρος τιμής στις γιαγιάδες και τις μάνες,
πρόσφυγες πρώτης γενιάς, οι οποίες, μαγειρεύοντας ευρηματικά, διδακτικά και με το ήθος που δίνει το δέσιμο με την παρά-
δοση, λειτούργησαν λυτρωτικά για τα επώδυνα τραύματα που κουβαλούσαν οι οικογένειές τους.
Το κεφάλαιο (υπό μορφή παραρτήματος) με τίτλο “Όταν κάναμε πως τρώμε” αναφέρεται στα φαγητά κατά την περίοδο της
μεγάλης πείνας στην Κατοχή (κυρίως από το τέλος του 1941 μέχρι τα μέσα του 1942). Είναι κι αυτό ένας φόρος τιμής σε
όσους είχαν την ευθύνη να θρέψουν ψυχές τότε. Περιβάλλει με σεβασμό τους ευρηματικούς και ασύλληπτης ποικιλίας συν-
δυασμούς των όποιων και όσων υλικών εξοικονομούσαν κάθε μέρα για τα μαγειρέματά τους. Λύσεις που υπογραμμίζουν τη
δύναμη της ανάγκης για επιβίωση.

“ Nazipan: καμένη από οξύ ”

ΤΗΣ CELIA MERCIER
ΕΚΔ. Παπαδόπουλος, τηλ. 210-2816134,

e-mail: info@picturebooks.gr

α έπρεπε να είχα πεθάνει σ’ ένα δωμάτιο του νοσοκομείου του Μουλτάν,
“ μια ασθενής χωρίς πρόσωπο. Ένα πρωινό η νοσοκόμα μου βγάζει τους
επιδέσμους. Ψηλαφίζω το κεφάλι μου και παθαίνω σοκ. Δεν έχω πλέον
Θπρόσωπο. Τα χαρακτηριστικά μου έχουν λιώσει. Η εμφάνισή μου είναι τρο-
μακτική. Το ξέρω αλλά δεν το βλέπω. Είμαι τυφλή πλέον. Μοιάζω με τέρας. Με
αυτό το παραμορφωμένο πρόσωπο κι αυτά τα παραμορφωμένα μάτια δεν μοιάζω με
γυναίκα. Βασικά δεν είμαι πια τίποτα. Όμως επέζησα. Είχα δικαίωμα σε μία δεύτερη
ζωή αλλά με άλλο σώμα. Εγώ, η όμορφη γυναίκα, είμαι πλέον φυλακισμένη σε μία
αποκρουστική εμφάνιση που τρομάζει όποιον με πλησιάζει. Αποφάσισα να διηγηθώ
την ιστορία μου, ώστε κάποια μέρα οι επιθέσεις με βιτριόλι να εξαλειφθούν, οι
γυναίκες της χώρας μου να προστατεύονται και οι δράστες τέτοιων επιθέσεων να τιμωρούνται αυστηρά για τις πράξεις
τους και να σαπίζουν στη φυλακή».
Το «Καμένη από οξύ» είναι η αληθινή ιστορία μιας γυναίκας από το Πακιστάν που στα είκοσι δύο της χρόνια, έχοντας
ήδη ζήσει μαρτυρική ζωή, υφίσταται από τον άνδρα της μια από τις χειρότερες μορφές βίας, την επίθεση με βιτριόλι.
Πρόκειται για μια ιστορία που έκανε το γύρο του κόσμου και συγκλόνισε χιλιάδες αναγνώστες.

64