Page 7 - index
P. 7
“Τὸ καθαρότερο
πράγμα
τῆς δημιουργίας”
[ Του Νικηφόρου Βρεττάκου ]
Δὲν ξέρω,
μὰ δὲν ἔμεινε καθόλου σκοτάδι.
“ Τὸ πιὸ καθαρὸ πράγμα Ὁ ἥλιος χύθηκε μέσα μου ἀπὸ χίλιες
λοιπὸν τῆς δημιουργίας πληγές.
Καὶ τούτη τὴ λευκότητα ποὺ σὲ
δὲν εἶναι τὸ λυκόφως, περιβάλλω
οὔτε ὁ οὐρανὸς δὲ θὰ τὴ βρεῖς οὔτε στὶς Ἄλπεις,
ποὺ καθρεφτίζεται γιατὶ αὐτὸς ὁ ἀγέρας
στριφογυρνᾶ ὡς ἐκεῖ ψηλὰ καὶ τὸ
μὲς στὸ ποτάμι, χιόνι λερώνεται.
οὔτε ὁ ἥλιος πάνω Καὶ στὸ λευκὸ τριαντάφυλλο
στῆς μηλιᾶς τ᾿ ἄνθη. βρίσκεις μιὰ ἰδέα σκόνης.
Τὸ τέλειο θαῦμα θὰ τὸ βρεῖς μοναχὰ
Εἶναι ἡ ἀγάπη” μὲς στὸν ἄνθρωπο:
λευκὲς ἐκτάσεις
ποὺ ἀκτινοβολοῦν ἀληθινὰ
στὸ σύμπαν καὶ ὑπερέχουν.
Τὸ πιὸ καθαρὸ πράγμα λοιπὸν
τῆς δημιουργίας
δὲν εἶναι τὸ λυκόφως,
οὔτε ὁ οὐρανὸς ποὺ καθρεφτίζεται
μὲς στὸ ποτάμι,
οὔτε ὁ ἥλιος πάνω στῆς μηλιᾶς
τ᾿ ἄνθη. Εἶναι ἡ ἀγάπη. ε
07
