Page 33 - EMEIS TEYXOS 09 FEBROYARIOS_Neat
P. 33
αυτό υπάρχουν και πολλές παραστάσεις που ναι μεταγενέστερες· χρησιμοποιούνται από δείχνουν την Αφροδίτη να τον τιμωρεί ή να Χριστιανούς συγγραφείς και αποκλείουν το τον απειλεί. Μια τέτοια σκηνή έχουμε και στο ερωτικό-σεξουαλικό στοιχείο. Πάντως, αντί- έπος Ἀργοναυτικά του Απολλωνίου Ροδίου, στοιχη λέξη στην Κλασσική Λογοτεχνία δεν όπου ο Έρωτας παίζει με τον Γανυμήδη πεσ- υπάρχει. Η φιλία μεταξύ του εραστή και του σούς και τον νικά με δόλο, πράγμα που συνά- ερωμένου του πρέπει να προέρχεται από την δει με τη φύση του, άλλωστε. ευγνωμοσύνη και τον θαυμασμό, που νιώθει Γενικότερα, υπάρχουν πολλές απεικονίσεις ο ένας για τον άλλον (Dover 1978:51-53). του Έρωτα στην Τέχνη και ιδίως, κατά την Γενικότερα, σύγχρονες μελέτες του φύλου ελληνιστική εποχή· να κρατάει σταφύλια, έχουν δείξει ότι η εικόνα της αρρενωπότητας να γέρνει στον λαιμό ενός κύκνου, να βγαί- χτιζόταν και μέσα στην πόλη-κράτος, δηλα- νει από ένα αβγό, ως δάσκαλος ή ως μαθητής δή η εικόνα του ανδρός εξαρτιόταν και από (Λεντάκης 1997:274). Οι περισσότερες απει- την πολιτική του δράση. Έτσι, ο κίναιδος δεν κονίσεις του Έρωτα σε παραστάσεις αγγείων ήταν ο ομοφυλόφιλος με τη σημερινή έννοια και αγάλματα, τον δείχνουν γυμνό ή τουλά- του όρου, αλλά το αντίθετο του πολίτη-στρα- χιστον ημίγυμνο. Αναφορές για την ενδυμα- τιώτη (ὁπλίτης) και της ανάλογης δράσης σία του θεού έχουμε μόνον από τη Σαπφώ, η του στην πόλη, καθότι μόνο οι ὁπλίται είχαν οποία κάνει λόγο για ένα ένδυμά του, καθώς πολιτικά δικαιώματα και δυνατότητα συμ- και από τον λυρικό ποιητή Ανακρέοντα, που μετοχής στην Εκκλησία του Δήμου· όφει- κάνει λόγο για ένα στεφάνι ανθέων (μίτραις λαν να είναι ετοιμοπόλεμοι τόσο όσον αφορά πολυανθέμοις), που τον στεφανώνει (LIMC τα ζητήματα του οίκου όσο και τα της πόλε- 1986: s.v. ‘Έρως). ως. Αυτή ήταν η εικόνα του πραγματικού άν- Βέβαια, το σημαντικότερο ζήτημα που μας δρα στην Κλασσική Αρχαιότητα ανεξάρτητα κάνει να αναρωτιόμαστε και σήμερα είναι αν από τις ερωτικές σχέσεις, που επέλεγε να έχει οι Αρχαίοι υποστήριζαν τον ομοφυλοφιλικό (Winkler 1990: 47-48). έρωτα και μάλιστα, με ποιους όρους αυτός Γενικότερα, ο έρωτας είναι η έλξη από την ήταν αποδεκτός. Κανονικά, ο έρωτας είναι ομορφιά· γι’ αυτό πρέπει να αναζητηθεί η αι- χαρακτηριστικό των φιλανθρώπων, δηλαδή ώνια ομορφιά, αυτή της ψυχής και όχι του των ευαισθητοποιημένων στα υπόλοιπα αν- φθαρτού σώματος, που οδηγεί και στην από- θρώπινα όντα· συνδέεται λοιπόν, με τον καλ- λυτη ευτυχία (Χατζάρας: 2003, 95). ε λιεργημένο και σώφρονα άνθρωπο. Έτσι, ένας εραστής δεν πρέπει να έχει ούτε να επι- διώξει ποτέ να αποκτήσει ομοφυλοφιλικές σχέσεις με τον ερώμενό του, αλλά να αντιμε- τωπίζει τη σχέση τους μόνο από φιλική και παιδευτική σκοπιά. Πρέπει δηλαδή, να υπάρ- χει μεταξύ τους μια βαθιά και ειλικρινής φι- λία, λέξη που στα αρχαία σήμαινε αρχικά την αγάπη και από εκεί, προκύπτει και το ρήμα φιλῶ, που σημαίνει αγαπώ και το ουσιαστι- κοποιημένο επίθετο φίλος, δηλαδή το αγα- πημένο πρόσωπο. Οι λέξεις ἀγαπῶ, ἀγάπη εί- 33
