Page 25 - index

φοιτητών/ για την μακρόχρονη βία φοιτητών ενάντια σε καθηγητές και συλλογικά όργανα διοίκησης των ΑΕΙ -και της
Σχολής μας/ για την κατάληψη και χρήση ζωτικών χώρων της Σχολής από «φοιτητικές παρατάξεις» (οι οποίες έχουν,
εντέχνως και για ιδιοτελείς στόχους διαπλοκής, από τριακονταετίας, υποκαταστήσει τους αντιπροσωπευτικούς Φοι-
τητικούς Συλλόγους και την ΕΦΕΕ)/ για την κατάληψη και χρήση από ύποπτα στοιχεία χώρων διδασκαλίας του κτηρί-
ου/ για τις φοιτητικές εκλογές που, αντί να γίνονται κανονικά σε ημέρα μαθήματος, ακυρώνουν πολλές και πολύτιμες
ημέρες μαθημάτων/ για τις καταστροφές και τους βανδαλισμούς που έχουν γίνει, από δεκαετιών, κανονικότητα στην
Σχολή μας/ για την καθημερινή έκθεση φοιτητών, διοικητικών και διδασκόντων στο κοινό έγκλημα με μεγαλύτερες ή
μικρότερες κλοπές που σημειώθηκαν και σημειώνονται στο κτήριο της Σχολής μας/ για την ελεεινή ρύπανση, τα κρε-
μάμενα «σεντόνια», την ασύδοτη αφισοκόλληση, τα άθλια ¨τραπεζάκια» των δήθεν «παρατάξεων» που προβάλλουν
την «πραμάτεια» της χυδαιότητάς τους και της διαπλοκής τους μετατρέποντας ένα πανεπιστημιακό κτήριο σαν εκείνο
της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σε αχούρι ανομίας και διάλυσης.
Για τους Πρυτάνεις, Συγκλήτους, Κοσμήτορες, Πανεπιστημιακά Τμήματα, Επόπτες Κτηρίων που ανέχθηκαν -και, τελικά,
εξέθρεψαν και νομιμοποίησαν με την αβουλία τους (στην καλύτερη περίπτωση) -τα παραπάνω όλα αυτά τα τριάντα χρόνια.

Αν ο Σύλλογος είχε αγωνία για το μαθησιακό περιβάλλον της Σχολής και για την αξιοπρέπεια της εργασίας των με-
λών του θα είχε, προ πολλών ετών, σθεναρά δράσει και συντονίσει τις ενέργειές του ώστε να αντιμετωπιστεί ο ευτε-
λισμός των εξετάσεων από τις αντιγραφές καθώς και ο εξευτελισμός της δουλειάς των διδασκόντων από τους ανή-
κουστους αριθμούς (όλο και πιο αμαθών)εισερχομένων και από την μη διαγραφή των «αιωνίων φοιτητών». Και, φυσικά,
θα αντιμετώπιζε την ανισότητα εργασίας σε μία Σχολή όπου κάποιοι δουλεύουν ελάχιστα, την ώρα που άλλοι, σαν τον
Άτλαντα, προσπαθούν, με φόρτο εργασίας απερίγραπτο, να καλύψουν την επιτηδειότητα των μη εργαζομένων συνα-
δέλφων τους. Οι οποίοι μη εργαζόμενοι συνάδελφοι είναι - καθόλου τυχαία- πρώτοι ανάμεσα σ’ εκείνους που δίδουν
προβιβάσιμους βαθμούς σε γραπτά βαρύτατης αμάθειας (γλωσσικής και ουσιαστικής), κινδυνεύοντας να μετατρέψουν
τα πτυχία της Σχολής μας -όπως ήδη έχει συμβεί σε περιφερειακά πανεπιστημιακά τμήματα- σε ένα είδος πανεπιστη-
μιακής Ζακύνθου στην οποία μοιράζονται «πιστοποιητικά τυφλότητας» και όχι πτυχία βαθειάς γνώσης και ουσιαστικής,
επιστημονικής, απαιτητικής και συστηματικής μάθησης.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας
Εύχομαι τα καλύτερα για τον Σύλλογο Μελών ΔΕΠ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Με τιμή
Μαρία Δ. Ευθυμίου
Τομέας Ιστορίας/ Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας/ Πανεπιστήμιο Αθηνών ε

25