Page 30 - index

(αφιέρωμα)

Η Λατρεία της

“... Είναι κάτι στιγμές ... “Πως να χαθούν από μέσα μου,
που νιώθω πως η ζωή χωρίς τα οι μνήμες των πανηγυριών που
πανηγύρια είναι αυτό που λέει έζησα;ιδιαίτερα τα καλοκαίρια ...,
και το τραγούδι ... Μ’ εκείνα τα φρεσκοβαμμένα καΐκια
«ζαμπόν χωρίς λιπαρά ...». με τις σημαιούλες να κυματίζουν,
... Είναι κάτι στιγμές ... και αυτά να αρμενίζουν ανέμελα, το
μεσ’ τα πανηγύρια, ένα πίσω απ’ το άλλο,
που νιώθω αυτόν τον χείμαρρο να κουβανούν μικρούς και μεγάλους,
της χαράς και του κεφιού να όλοι τους ντυμένοι με τα γιορτινά,
με διαπερνά, να ξεχνώ άλλοι να τραγουδούν κι άλλοι να
τα βάσανα και τους καημούς αγκαλιάζονται,
της γης, να με οδηγεί σ πηγαίνοντας να προσκυνήσουν την
άλλους κόσμους Παναγιά στο απέναντι νησάκι...
... Είναι αυτές οι στιγμές ... Και άλλοτε, μ εκείνα τα νταούλια
που όλοι μαζί γινόμαστε και τα κλαρίνα να ηχούν μες’ στα
ένα...” βουνά της Ηπείρου να βγάζουν τον
Εφη Παπανικολάου πόνο της ξενιτιάς και να τον κάνουν
τραγούδι ...
“Τι είναι το πανηγύρι; Κι άλλοτε με τη γκάιντα, τον ασκό
Να σταματάω τα πάντα τον ομηρικό, να υμνεί τον έρωτα,
για να γιορτάζω, Αυτόν με την παραζάλη του ανθρώπου, τον
αυτούς ... άγιο, τον ίδιο τον θεό, μέσα στους
Τότε ο χρόνος είναι χρόνος, θρακικούς τους κάμπους ...
γιατί ζεις με τους άλλους. Αλίμονο αν δεν λαχταράμε τέτοιες
Τί πιο ιερό; ” συγκινήσεις! ”
Γιώργος Πίττας Φωτεινή Σπανίδου

30