Page 7 - index

“Άξιον εστί”

(απόσπασμα)

Τότε είπε και γεννήθηκεν η θάλασσα
Και είδα και θαύμασα
Και στη μέση της έσπειρε κόσμους μικρούς
κατ’ εικόνα και ομοίωσή μου:
Ίπποι πέτρινοι με τη χαίτη ορθή
και γαλήνιοι αμφορείς
και λοξές δελφινιών ράχες
η Ίος η Σίκινος η Σέριφος η Μήλος
«Κάθε λέξη κι από ‘να χελιδόνι
για να σου φέρνει την άνοιξη μέσα στο θέρος» είπε
Και πολλά τα λιόδεντρα
που να κρησάρουν στα χέρια τους το φως
κι ελαφρό ν’ απλώνεται στον ύπνο σου
και πολλά τα τζιτζίκια
που να μην τα νιώθεις
όπως δε νιώθεις το σφυγμό στο χέρι σου
αλλά λίγο το νερό
για να το ‘χεις Θεό και να κατέχεις τι σημαίνει ο λόγος του
και το δέντρο μονάχο του
χωρίς κοπάδι
Κάθε λέξη για να το κάνεις φίλο σου
και να γνωρίζεις τ’ ακριβό του τ’ όνομα
κι από ‘να χελιδόνι φτενό στα πόδια σου το χώμα
για να μην έχεις πού ν’ απλώσεις ρίζα
για να σου φέρνει και να τραβάς του βάθους ολοένα
και πλατύς επάνου ο ουρανός
την άνοιξη για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη.
ΑΥΤOΣ
μέσα στο θέρος» ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας! ε

07