Page 19 - index

“ Το σύστημα που υιοθετήθηκε οδήγησε

ε
τα πράγματα προς το ευκολότερο, το

χαλαρό, το επιπόλαιο και το φυγόπονο ”

[ Μαρία Ευθυμίου]

Ε: Από το οικογενειακό σας περιβάλλον ποιες επιρροές επέδρασαν στην σταδιοδρομία σας ως εκπαιδευτικός;
Μαρία Ευθυμίου: Στην οικογένειά μου υπάρχει παράδοση ενασχόλησης με το έργο της εκπαίδευσης. Συνολικά, περισσό-
τερα από είκοσι άτομα του ευρύτερου συγγενικού μου περιβάλλοντος ασχολήθηκαν επαγγελματικά με την εκπαίδευση -ανά-
μεσά τους και ο παππούς μου (στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ού αι.) η μητέρα μου και ο αδελφός μου.
Αν όχι συνειδητά, οπωσδήποτε ασυνείδητα, το οικογενειακό αυτό κλίμα θα πρέπει να με έχει επηρεάσει. Και ευτυχώς, γι-
ατί αγαπώ πολύ την δουλειά μου.

Ε: Τι σημαίνουν για σας οι έννοιες “εκπαιδευτικός”, “δάσκαλος”, “μαθητής”;
Μαρία Ευθυμίου: Η ελληνική κοινωνία, πριν από τριανταπέντε περίπου χρόνια, αποφάσισε πως το εκπαιδευτικό σύστημα
έπρεπε να γίνει “μοντέρνο” και “δημοκρατικό” καθώς είχε τότε κριθεί -με τα δήθεν “αριστερά” κριτήρια της μεταπολίτευ-
σης- πως το μέχρι τότε αυστηρό, εντατικό και απαιτητικό σύστημα της ελληνικής Δημόσιας Εκπαίδευσης ήταν “παρωχημέ-
νο”, “αντιδημοκρατικό” και “ταξικό”. Τελικά, το σύστημα που υιοθετήθηκε οδήγησε τα πράγματα προς το ευκολότερο, το χα-
λαρό, το επιπόλαιο και το φυγόπονο, με ορατά δεινά αποτελέσματα που έχουν υπονομεύσει την κοινωνία στο σύνολό της.

Ε: Υπάρχουν πιθανότητες βελτίωσης του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας μας; Και ποια είναι η διαδικασία;
Μαρία Ευθυμίου: Η ανατροπή του κακού θα πρέπει, ανάμεσα σε πολλά άλλα, να περιλαμβάνει: την αύξηση των ωρών δι-
δασκαλίας και της απαιτητικότητας τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση / την κατάργηση των
Δεκαπενταμελών Μαθητικών Συμβουλίων που, με τον τρόπο που λειτούργησαν, διέφθειραν και αποθηρίωσαν γενεές υπο-
νομεύοντας συστηματικά την λειτουργία των σχολείων τα οποία και έχουν μετατραπεί σε χώρους “επαναστατικών” δήθεν
δράσεων και παραδοσιακών καταλήψεων - με μόνον στόχο να μην γίνονται μαθήματα και “να περνάμε καλά”/ να γίνονται τα-
κτικές εξετάσεις κατά την διάρκεια και το τέλος της κάθε χρονιάς και οι μη επαρκώς αποδίδοντες να επαναλαμβάνουν την
χρονιά ή να μένουν μεταξεταστέοι -ιδιαιτέρως στο επίπεδο της Δευτεροβάθμιας και, με ιδιαίτερη έμφαση, στο Λύκειο/ τα μα-
θήματα να γίνουν λιγότερα, αλλά να διδάσκονται σε βάθος και με συνεχείς επαναλήψεις εμπέδωσης/ τα Δημόσια Πρότυπα
Σχολεία να επαναλειτουργήσουν ως σχολεία αρίστων.
Πράγματα απλά. Γιατί, εκεί που φτάσαμε, πρέπει να ξαναανακαλύψουμε τον τροχό....
Αφήστε δε που η Παιδεία δεν κατακτάται μόνον από το όποιο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά κυρίως από τα μαθήματα ζωής,
νοοτροπιών και ήθους που δίνει η οικογένεια και η ευρύτερη κοινωνία. Και είναι εδώ, επίσης, που έχουμε αποτύχει πατα-
γωδώς. ε

19